Երաժշտություն և գրականություն

Հայկական էպոսում արտացոլվել են հայոց բարոյական արժեհամակարգի անկյունաքարային գաղափարները, արծարծվել մարդասիրական բազմաթիվ հիմնախնդիրներ, որոնց ուսումնասիրությունն արդիական է ժամանակակից քաղաքակրթության համատեքստում: 

Հայկական էպոսում արտահայտվել է հայի հավաքական կերպարը իր բոլոր ներքին հակասություններով, սխրագործություններով ու դավաճանություններով, մեծագործություններով ու ազգադավ անտարբերությամբ, օտարամոլությամբ ու անմնացորդ նվիրումի արտահայտություններով: 

Երաժշտությունը մի յուրահատուկ լեզու է, որը շրջապատի համար մատչելի է դարձնում մարդու ներքին ապրումները, դրանք դարձնում «լսելի»։ Մեծ է դասական երաժշտության ազդեցությունը մարդու մտավոր զարգացման, հոգեկան կերտվածքի ու գեղագիտական ճաշակի ձևավորման վրա: 

Ֆենոմանալ երաժշտական հիշողություն, ռիթմի հիանալի զգացողություն:  Երաժշտաթերապիան բացահայտեց աուտիզմ ունեցող  Հայկ Ոսկանյանի երաժշտական ունակությունները:  Սկզբում մանկական թմբուկ, հետո արդեն քսելաֆոն:  Հիմա Հայկը մասնագիտական կրթություն է ստանում երաժշտական դպրոցում:

Հոգևոր երաժշտությունը չափազանց բազմաժանր և բազմաձև է: Հաճախ անմիջական կապ չունենալով եկեղեցական արարողության հետ՝ կատարվում է նաև եկեղեցում, երբեմն նույնացվում բուն եկեղեցական երաժշտությանը:

Հայրիկ Մուրադյանը բացառիկ երևույթ է հայ ժողովրդական երգարվեստի բնագավառում։ Մասնագիտությամբ պատմաբան՝ նա անգնահատելի ծառայություն մատուցեց հայրենի երգարվեստին՝ մոռացությունից փրկելով բազմաթիվ ժողովրդական երգեր։

 Մեր բազմադարյա պատմության ընթացքում ամենուրեք, որտեղ եղել է ծնունդ և օրորոց, միշտ հնչել է օրորոցային երգը, որով հայ կինն իր սիրասուն մանկան գովքն է արել, արտահայտել իր անսահման սերն ու գորովը։ Այս երգերի միջոցով է ստեղծվել ու ամրապնդվել հոգևոր կապը մոր և մանկան միջև։